ജീവിതം - ദീർഘമാം തീര്ത്ഥാടനം, അതില്
ഓരോ മനുഷ്യരും തീര്ത്ഥാടകര്
ലക്ഷ്യത്തിലെത്തിയാല് പിന്നെത്തിരിച്ചോരു
യാത്രയതൊട്ടുമേ സാധ്യമല്ല
ഉത്തരം കിട്ടാത്തോരീ പ്രഹേളികയില്നി -
ന്നെത്തിപ്പിടിക്കാന് കഴിയാത്ത സത്യങ്ങ -
ളെത്ര നിരാകരിച്ചാലും മനുഷ്യന്റെ
ചിന്താതലങ്ങളില് വടുക്കളായ് മാറിടും
എങ്കിലുമീ ലോകജീവിതം മര്ത്യന്നു
സങ്കടക്കൂമ്പാരമേകുന്നതെന്തേ
ഒരുമാത്ര നോക്കിയാലീ ദുഃഖപര്വ്വങ്ങ-
ളത്രയും നമ്മള്തന് സൃഷ്ടിമാത്രം
ഒന്നും നമുക്കില്ല സ്വന്തമീ ലോകത്തി-
ലെല്ലാം വെറുംവ്യഥ-പാഴ്ക്കിനാവും
ഇന്നലെച്ചെയ്തോരാ നന്മകളൊക്കെയും
ഈ തീര്ത്ഥയാത്രയില് പാഥേയമായ്
വ്യർത്ഥ ദുഃഖങ്ങള്കൊണ്ടെന്തിന്നു ഞാനെന്റെ
മുഗ്ദ്ധമനോഹരജീവിതാരാമത്തെ
ശുഷ്കനിശൂന്യമാം പാഴ്നിലമാക്കിയി -
ട്ടെന്തിനെല്ലമോ പരിതപിച്ചു
ഇനിയെന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കതിരില്ല
വഴിതേടുമാശകൾക്കന്ത്യമില്ല
അകലെയാകാശത്തു നിഴല് ചൂടിനില്ക്കുമീ
കാര്മേഘമാലകള് കാണ്മതില്ല
ആർത്തിരമ്പുന്നൊരീപ്പേമാരി ജാലക -
ച്ചില്ലില് വീണുടയുന്ന താളത്തിമിര്പ്പിലെന്
ചീര്ത്തദുഃഖത്തിന് കളിപ്പാവക്കൂട്ടങ്ങ-
ളാടിത്തിമിര്ത്തങ്ങുദൂരേയ്ക്കു പോയിതാ
നീലോല്പലത്തിന്ദലങ്ങള്പോലാകാശ-
മുറ്റത്തു പാറിക്കളിക്കുന്ന വാരിദ
ക്കൂട്ടങ്ങളെന്നോടു സ്നേഹാതിരേകത്താല്
കിന്നാരമൊന്നും പറയാന് വരില്ലയോ
കാലത്തിനായ് ഞാന് മടക്കിക്കൊടുത്തെന്റെ
കാളിമയോലും കദനത്തിന് പൂക്കളെ
കാണുവാനായിനിക്കണ്മുന്നിലെത്തുന്ന
കാഴ്ച്ചകളൊക്കെയും ജ്യോതിര്മയം
ഹൃദയത്തുടിപ്പിലേക്കിറ്റുവീഴുന്നൊരാ
നൊമ്പരത്തുള്ളികളാരേ തുടച്ചിട്ടു
തേനൂറുമാശതന് മുന്തിരിച്ചാറെന്റെ
പാനപാത്രത്തിലൊഴിച്ചുതന്നു!
കാലമെന്നാത്മാവിലാഴത്തിലേല്പി-
ച്ചുണങ്ങാത്ത നൊമ്പരപ്പാടുകളൊക്കെയും
സ്നേഹാമൃതംകൊണ്ടു ലേപനംചെയ്തിട്ടി-
താരേതികച്ചും സുഖപ്പെടുത്തി!
നിശ്ചയമില്ലെനിക്കാരോടുചൊല്ലേണ്ടു
നന്ദിയെന്നുള്ള രണ്ടക്ഷരത്തെ
എങ്കിലും ഞാനീ പ്രപഞ്ചത്തിനർപ്പിപ്പൂ
എന്റെ കൃതജ്ഞതാസാഗരത്തെ.
ഓരോ മനുഷ്യരും തീര്ത്ഥാടകര്
ലക്ഷ്യത്തിലെത്തിയാല് പിന്നെത്തിരിച്ചോരു
യാത്രയതൊട്ടുമേ സാധ്യമല്ല
ഉത്തരം കിട്ടാത്തോരീ പ്രഹേളികയില്നി -
ന്നെത്തിപ്പിടിക്കാന് കഴിയാത്ത സത്യങ്ങ -
ളെത്ര നിരാകരിച്ചാലും മനുഷ്യന്റെ
ചിന്താതലങ്ങളില് വടുക്കളായ് മാറിടും
എങ്കിലുമീ ലോകജീവിതം മര്ത്യന്നു
സങ്കടക്കൂമ്പാരമേകുന്നതെന്തേ
ഒരുമാത്ര നോക്കിയാലീ ദുഃഖപര്വ്വങ്ങ-
ളത്രയും നമ്മള്തന് സൃഷ്ടിമാത്രം
ഒന്നും നമുക്കില്ല സ്വന്തമീ ലോകത്തി-
ലെല്ലാം വെറുംവ്യഥ-പാഴ്ക്കിനാവും
ഇന്നലെച്ചെയ്തോരാ നന്മകളൊക്കെയും
ഈ തീര്ത്ഥയാത്രയില് പാഥേയമായ്
വ്യർത്ഥ ദുഃഖങ്ങള്കൊണ്ടെന്തിന്നു ഞാനെന്റെ
മുഗ്ദ്ധമനോഹരജീവിതാരാമത്തെ
ശുഷ്കനിശൂന്യമാം പാഴ്നിലമാക്കിയി -
ട്ടെന്തിനെല്ലമോ പരിതപിച്ചു
ഇനിയെന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്കതിരില്ല
വഴിതേടുമാശകൾക്കന്ത്യമില്ല
അകലെയാകാശത്തു നിഴല് ചൂടിനില്ക്കുമീ
കാര്മേഘമാലകള് കാണ്മതില്ല
ആർത്തിരമ്പുന്നൊരീപ്പേമാരി ജാലക -
ച്ചില്ലില് വീണുടയുന്ന താളത്തിമിര്പ്പിലെന്
ചീര്ത്തദുഃഖത്തിന് കളിപ്പാവക്കൂട്ടങ്ങ-
ളാടിത്തിമിര്ത്തങ്ങുദൂരേയ്ക്കു പോയിതാ
നീലോല്പലത്തിന്ദലങ്ങള്പോലാകാശ-
മുറ്റത്തു പാറിക്കളിക്കുന്ന വാരിദ
ക്കൂട്ടങ്ങളെന്നോടു സ്നേഹാതിരേകത്താല്
കിന്നാരമൊന്നും പറയാന് വരില്ലയോ
കാലത്തിനായ് ഞാന് മടക്കിക്കൊടുത്തെന്റെ
കാളിമയോലും കദനത്തിന് പൂക്കളെ
കാണുവാനായിനിക്കണ്മുന്നിലെത്തുന്ന
കാഴ്ച്ചകളൊക്കെയും ജ്യോതിര്മയം
ഹൃദയത്തുടിപ്പിലേക്കിറ്റുവീഴുന്നൊരാ
നൊമ്പരത്തുള്ളികളാരേ തുടച്ചിട്ടു
തേനൂറുമാശതന് മുന്തിരിച്ചാറെന്റെ
പാനപാത്രത്തിലൊഴിച്ചുതന്നു!
കാലമെന്നാത്മാവിലാഴത്തിലേല്പി-
ച്ചുണങ്ങാത്ത നൊമ്പരപ്പാടുകളൊക്കെയും
സ്നേഹാമൃതംകൊണ്ടു ലേപനംചെയ്തിട്ടി-
താരേതികച്ചും സുഖപ്പെടുത്തി!
നിശ്ചയമില്ലെനിക്കാരോടുചൊല്ലേണ്ടു
നന്ദിയെന്നുള്ള രണ്ടക്ഷരത്തെ
എങ്കിലും ഞാനീ പ്രപഞ്ചത്തിനർപ്പിപ്പൂ
എന്റെ കൃതജ്ഞതാസാഗരത്തെ.
Nannayitund
ReplyDeleteThank you Aslam Malappuram
Delete