പൈതലും പൂനിലാവും...(വളരെ പഴയ കവിത)

പൈതലും പൂനിലാവും....(വളരെ പഴയ കവിത)
=============================

മാനത്തു രാവിലുദിച്ചു നില്‍ക്കുന്നൊരു
ചേലൊത്ത ചന്ദനപ്പൂനിലാവേ..
താഴത്തു വന്നു നീ ചുംബിച്ചുണര്‍ത്തല്ലേ
ചാരെയുറങ്ങുമെന്നോമനയേ.......

താമരക്കണ്ണുകള്‍ പൂട്ടിയുറങ്ങുമെന്‍
പൊന്‍പൈതലിപ്പോൾ മിഴിതുറക്കും.
കുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകള്‍ കാട്ടിച്ചിരിച്ചെന്റെ
കണ്ണുകള്‍ക്കേകുമവനമൃതം 

മാനത്തു നോക്കി വിരല്‍ ചൂണ്ടിയെന്നുണ്ണി
അംബിളിമാമനെക്കാട്ടിത്തരും-എന്റെ 
കവിളിലൊരുമ്മ തന്നെന്നോടു കൊഞ്ചും- 
ആ പുന്നാരമാമനേ വേണമെന്നും.

കുഞ്ഞിളം കയ്യാല്‍ നിറസ്നേഹമോടവന്‍
മാടിവിളിച്ചു  പൊട്ടിച്ചിരിക്കും...
മെല്ലെ നടക്കുമെന്‍ പിന്നാലെ   വന്നീടും
മാമനൊരത്ഭുതം തന്നെയത്രേ!