Thursday, July 31, 2014

യാത്രാമൊഴി...

എവിടെക്കളഞ്ഞുവോ ഞാനെന്റെ നിര്‍മ്മല-
ബാല്യവും സ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്ത കൗമാരവും
എവിടേക്കു പാറിപ്പറന്നുപോയെന്നുള്ളി-
ലൂയലാടീടുന്നൊരോര്‍മ്മതന്‍ പൈങ്കിളി..

എന്നുമെന്‍ ചാരത്തു വന്നിരുന്നെന്നോടു
കിന്നാരമോതിപ്പറന്നുപോം കാറ്റിന്റെ
പൂഞ്ചേലത്തുമ്പിലെ കൊച്ചു കിഴിക്കുള്ളില്‍
സൂക്ഷിച്ചിരുന്നു ഞാനെന്‍ പ്രിയ സ്വപ്നങ്ങള്‍

കാലം കടന്നുപോയ് കാറ്റും മറഞ്ഞുപോയ്
കാതോര്‍ത്തിരുന്നൊരാ പാട്ടും നിലച്ചുപോയ്
കാണാത്ത തീരങ്ങള്‍, കേള്‍ക്കാത്ത തേന്‍മൊഴി
കാത്തിരിപ്പാണീ വസുന്ധരതന്‍  യാനം ...

പുലരിവന്നെത്തും പകലോന്റെ സ്നേഹമാം
പൊന്‍പ്രഭ ചുംബിച്ചുണര്‍ത്തുമീ പാരിെനെ
യൗവ്വനംപോല്‍ പ്രോജ്ജ്വലിക്കുന്ന മദ്ധ്യാഹ്ന-
മെത്രവേഗം ശോഭ മങ്ങിത്തണുത്തിടും.....

 കാതങ്ങളറിയാതെയപ്പുറത്തെത്തണം
കൂരിരുള്‍ മൂടാനമാന്തമില്ലൊട്ടുമേ..
നഷ്ടങ്ങള്‍ കോരിനിറച്ചൊരീ ഭാണ്ഡമാ
ശിഷ്ടസ്വപ്നങ്ങള്‍ തന്‍ പാഴ്നീറ്റിലെറിയണം.

വേണ്ടയീ യാത്രയില്‍ പാഥേയമൊന്നും
വേണ്ടാ സ്നേഹത്തിൻ ബന്ധനപാശവും
വേണ്ടാ മോഹത്തിൻ പിന്‍വിളിപ്പിണ്ഡവും
വേണം മറിച്ചൊന്നു ചൊല്ലാത്ത മോക്ഷവും...






2 comments:

  1. മോക്ഷയാത്രാമൊഴി!
    കൊള്ളാം

    ReplyDelete
    Replies
    1. വളരെ നന്ദി സര്‍, സന്തോഷം..

      Delete