Thursday, September 10, 2015

ഹൃദയമര്‍മ്മരങ്ങള്‍

ഹൃദയത്തിലേയ്ക്കു പെയ്തിറങ്ങുന്ന 
വേനല്‍ മഴയാകാന്‍ 
ഒരു മേഘം 
എന്റെ ഓര്‍മ്മക്ളുടെ ആകാശത്തു 
കൂടുകൂട്ടിയിരിക്കുന്നു. 
കാഠിന്യമേറിയ പകല്‍ ചൂടിന്റെ അന്ത്യത്തില്‍ 
തെളിമയാര്‍ന്ന ശാരദാകാശത്തില്‍ നിന്ന് 
ആ സ്നേഹമാരി പെയ്തിറിങ്ങുമ്പോള്‍ 
ആ നനുത്ത തണുപ്പിന്റെ ആവരണം പുതച്ച് 
നിദ്രയുടെ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്കു 
കടന്നു ചെല്ലണം. 
അവിടെനിന്ന് കണ്ടെത്തണം 
സ്വപ്നങ്ങളുടെ 
ഒരായിരം വെണ്മുത്തുകള്‍. 
അവയൊക്കെയും നിനക്കുമുന്നില്‍ 
എന്റെ പ്രണയ പാരിതോഷികങ്ങളായ് 
സമര്‍പ്പിക്കണം. 
നിന്റെ ഹൃദയത്തോടു 
കാതു ചേര്‍ത്തെനിക്കു കേള്‍ക്കണം 
അനുരാഗഗീതത്തുടിപ്പുകള്‍..
കാറ്റുപോലെ അതിലമര്‍ന്ന്, 
അതിലലിഞ്ഞ് 
എനിക്കില്ലാതെയാവണം .

5 comments:

  1. സന്തോഷം ദേവേട്ടാ, സ്നേഹം

    ReplyDelete
  2. മനസ്സിലേക്ക് അലിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന വരികള്‍
    കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  3. നല്ല വരികള്‍.. :)

    ReplyDelete
  4. അലിഞ്ഞലിഞ്ഞില്ലാതെയാകണം ജീവിതം!

    ReplyDelete
  5. miniyude swapnangal minikkanukoolamaay viriyatte

    ReplyDelete