കിനാക്കള്‍ക്കു വിട

കാറ്റു മൂളുന്ന പാട്ടിലിന്നു ഞാന്‍
കേട്ടു നേര്‍ത്ത താരാട്ടിന്നീണവും
വന്നു പോകുന്ന വത്സരങ്ങളാല്‍
തന്നു പോകുന്ന വര്‍ണ്ണജാലവും
എത്ര മെല്ലെയെന്‍  ഓര്‍മ്മതന്‍ കൊച്ചു
തോണിമെല്ലെ തുഴഞ്ഞു പോകവേ
മിന്നി മിന്നിത്തിളങ്ങി കടന്നുപോം 
കുഞ്ഞു സ്വപ്നപ്പരല്‍മീന്‍ കുരുന്നുകള്‍ 
എന്തിനായ് വന്നു മോഹം പകര്‍ന്നിട്ട-
ങ്ങോടി വേഗം മറഞ്ഞതെന്‍ കൂട്ടരേ
വേണ്ട നിങ്ങളെന്‍ നിദ്രയില്‍ വന്നു
നൃത്തമാടിത്തളര്‍ന്നു കുഴയേണ്ട 
നിങ്ങളില്ലാത്തൊരോളപ്പരപ്പിലേയ്-
ക്കെന്റെ രാവിനെ കൊണ്ടുപോയീടട്ടെ
നിങ്ങളില്ലാത്തൊരാകാശവീഥിയില്‍ 
എന്റെ നിദ്രയെ പാറിപ്പറത്തട്ടെ 
ചാഞ്ഞുറങ്ങുക നിങ്ങളീ മണ്ണി-
ലീനിഴല്‍പ്പാടു തീര്‍ത്തതല്‍പ്പത്തില്‍.
ഒന്നുമെല്ലെത്തഴുകിടാം പിന്നെ 
നെറ്റിമേല്‍ കൊച്ചു മുത്തമേകിടാം 
വിട്ടുപോകിലും നിങ്ങളെന്നുള്ളി-
ലെന്നുമുണ്ടാകുമേറ്റവും ശ്രേഷ്ഠ
ഗാനമായ് കൊച്ചു തെന്നാലായ് പിന്നെ 
മെല്ലെവന്നു തഴുകും സുഗന്ധമായ്...