ആരുടേതാണീ വനാന്തരമെന്നെനി -
ക്കറിയാമതെന്നു തോന്നുന്നു .
ഉടമതന്‍ ഗേഹമോ അകലെയാ ഗ്രാമത്തില്‍
അറിയുന്നതില്ലെന്‍ വിരാമം
സാന്ദ്രമീ വീഥിയില്‍ ആരണ്യകാന്തിയില്‍
സര്‍വ്വം മറന്നു നില്‍ക്കുന്നതെന്നും
അജരത്തിന്നാമോദമേകുമീ ക്ഷണനേര
യാനഭംഗത്തിന്നറിയാപ്പൊരുള്‍
ഇളവേല്‍ക്കുവാനില്ല അഭയസങ്കേതമൊ-
ന്നീവഴിത്താരയില്‍ വേറെ .
ഉറയുമീ പൊയ്കയും ഇരുള്‍വീണൊരടവിയും
മധ്യത്തിലീ ശിശിര ശ്യാമസന്ധ്യ !
നിരുപദ്രവം തന്റെ മണികള്‍ കിലുക്കിയെന്‍
അശ്വമോ നോക്കുന്നിതെന്നെ
ചോദിക്കയാ'ണെന്തബദ്ധം പിണഞ്ഞതീ
വനഭൂമിയില്‍ വന്നു നില്‍ക്കാന്‍ !'
ശൈത്യം വിതയ്ക്കുന്ന കാറ്റിന്റെ മൂളലും
ഹിമബിന്ദുവിന്‍ പദനിസ്വനവും
അല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല കേള്‍ക്കാന്‍
ഇരുള്‍ വീണൊരീ വനവീഥിയിങ്കല്‍
ഘനശ്യാമസുന്ദരം ഗഹനം , വനാന്തരം
എങ്കിലും നില്‍ക്കുവാനില്ല നേരം
പാലിക്കുവാനേറെ വാഗ്ദാനമുണ്ടെനി -
ക്കൊരു മാത്രപോലുമനര്‍ഘമത്രേ !
കാതങ്ങളേറെയുണ്ടെന്മുന്നില്‍ താണ്ടുവാന്‍
ഒടുവിലാ നിദ്രയെ പുല്‍കും മുമ്പേ..
കാതങ്ങളേറെയുണ്ടെന്മുന്നില്‍ താണ്ടുവാന്‍
ഒടുവിലാ നിദ്രയെ പുല്‍കും മുമ്പേ.
.
No comments:
Post a Comment