Monday, December 26, 2016

പ്രണയഗീതം

ഏതോ യുഗാന്തരസന്ധ്യതന്‍ വീഥിയില്‍
കാലം നടന്നോരീ വഴിത്താരയില്‍
വീണുകിടന്നോരു പൂവാണു ഞാന്‍
ആരും പൂജയ്ക്കെടുക്കാത്ത പൂവാണു ഞാന്‍

നിറമില്ല മണമില്ല പൂന്തേനുമില്ലാത്ത
വാടിക്കിടന്നോരു പൂവാണുഞാന്‍
ആരാരും കാണാതെ ഈവഴിയോരത്തു
കണ്ണു നീര്‍ തുകിഞാന്‍ കാത്തിരിക്കേ

വന്നതില്ലാരുമെന്‍ കണ്ണീരു കാണുവാന്‍
നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തൊന്നു ചുംബിക്കുവാന്‍
ഒടുവില്‍ നീയെത്തിയെന്‍ ഹൃദയേശ്വരാ
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലെന്നെയും ചേര്‍ത്തുവെയ്കാന്‍

എന്റെ ജന്മത്തിനര്‍ത്ഥം പകര്‍ന്നേകുവാന്‍
പകരമായ് ഞാനെന്തു നലകീടണം നിന-
ക്കീജന്മമാകെ ഞാന്‍ കാല്‍ക്കല്‍  വെയ്ക്കാം
പ്രിയ തോഴാ നിനക്കായെന്‍ സമ്മാനമായ്

സ്നേഹസാഗരം തന്നെ നിനക്കു നല്കാന്‍
 എന്റെ മനസ്സിന്റെ ചെപ്പിലടച്ചു വെയ്ക്കാം
സ്വീകരിക്കൂ, എന്റെ പ്രാണന്റെ ചിന്തുകള്‍ 
അലയടിച്ചീടുന്നൊരാഴിതന്‍ തിരകളില്‍

പാടുന്നു  രാവിലെന്‍ പ്രണയഗീതം , മനോ-
വീണയില്‍ വിരിയുന്ന ലോലരാഗം - നിന്റെ
ഹൃദയത്തിലെന്നോ പതിക്കുവാനായ് , ഒരു
മറുപാട്ടു കാതില്‍  പതിക്കുവാനായ്...

1 comment:

  1. നാലാമത്തെ മൂന്നാംവരിയിലെയും അവസാനത്തെ ആദ്യവരിയിലെയും
    അക്ഷരത്തെറ്റ് തിരുത്തണം.
    നല്ല പ്രണയഗീതം
    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete